اساس ولایت پذیری، پذیرش ولایت خداست. نکته مهم این است که انسان ولایت خدا که ولایت نور است را می پذیرد و یا ولایت دیگران را که ولایت ظلمات و سیر در تاریکی هاست قبول می نماید. انسان در جزیره ای مستقل زندگی نمی کند که تصور نماید اگر از ولایت خدا خارج شود مستقل خواهد شد. از دیدگاه قرآن و معارف قرآنی انسان همیشه بین این دو مدار حرکت می کند و خارج از مدار الهی نیست. اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذینَ كَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوت»[1] انسان می تواند ولایت خدا را قبول نکند، اما ربوبیت تعطیل ناپذیر است. حتی شیطان و دستگاه او نیز تحت ربوبیت خدا هستند و از رحمت عامه خدای متعال بیرون نیستند؛ وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَیْءٍ»[2] رحمانیت خدای متعال که یکی از رحمت های الهی است شامل همه می شود. وجود همه هستی ناشی از صفت رحمانیت خداست، ولی رحمت خاصه او تنها شامل حال مؤمنین می گردد: بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ»[3] البته این آیه در مورد نبی اکرم صلّی الله علیه و آله و سلم است: رحمتی وسعت کل شی و سأکتبها للذین آمنوا» پس رحمت دوم رحمتی است که شامل مؤمنان است. رحیم بودن خدا باعث شده که او هم رحمان است و هم رحیم. بنابراین با توجه به این که او پروردگار ماست و همه وجود ما نیازمند به درگاه اوست أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ»[4] شایسته است که ولایت او را بپذیریم و با ولایت او سیر کنیم، البته پذیرش این ولایت بسیار سنگین است و انسان باید بتواند از بتِ نفس و سایر بت ها آزاد شود اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا»[5] هر اندازه ایمان بیاوریم ولایت بر ما اجرا شده و سیر ما در مسیر هدایت و نور واقع خواهد شد.
نفوذ و گسترش تکفیری گری در تونس و روشهای مقابله با آن
بیانیه‌ی گام دوم رهبرانقلاب به مناسب 40 سالگی انقلاب اسلامی (قسمت دوم)
ولایت ,خدا ,انسان ,رحمت ,الَّذینَ ,سیر ,است که ,که ولایت ,ولایت خدا ,است و ,ولایت او ,اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ
درباره این سایت